chdh

Kolektyw chdh bada relacje obraz/dźwięk, tworząc algorytmiczne syntezatory dźwięku i obrazu. Głównie używają tych instrumentów audiowizualnych podczas występów na żywo. Wykorzystując równania opisujące naturalne mechanizmy, generują abstrakcyjne choreografie cząstek, których minimalistyczna materia ujawnia ukryte struktury o wielkiej złożoności, ukształtowane przez dziwne organiczne atraktory. Poszukując synestetycznego radykalizmu, ich hipnotyczne spektakle pracują nad wspólnymi ruchami obrazu i dźwięku i należą w równym stopniu do kina eksperymentalnego w formie używanej, co do muzyki improwizowanej w sposobie ich grania.